"Ang Malaking Kahon ng Sorpresa" ang bago kong aklat-pambata sa ilustrasiyon ni Ms. Bernadette Wolf. Salamat sa mga nakabili na!![]()
↧
Ang Malaking Kahon ng Sorpresa
↧
Tseke
KAY SENADOR ERNESTO Maceda galing ang pinakaunang tseke na natanggap at nahawakan ko. Sikat na sikat noon si Senador Maceda dahil sa kaniyang mga expose.
Sa aking paglalakad pauwi galing sa kaingin, nakita ako ang isang papel na nililipad-lipad ng hangin sa kalsada. Hinabol ko ang papel at binasa. Nakasulat sa papel ang mga nagawa ni Senador Maceda—na isa siyang matapang at may paninindigang lingkod-bayan. Kumakandidato siya noon para muling maging senador ng bansa.
Sa bandang ibaba ng papel, nakalagay ang kaniyang address. Nakakatihan ng aking kamay na sulatan siya. Pagdating na pagdating sa bahay, gumawa ako ng sulat sa kaniya sa wikang Filipino.
Tanda ko, buwan iyon ng Pebrero, at papasok na ang buwan ng Marso. Bayaran na uli ng aking matrikula sa eskuwelahan. Wala akong pambayad. Iniisip ko na nga kung anong bagong dahilan ang isusulat ko sa aking promissory note sa principal para pakuhanin uli niya ako ng pe...
↧
↧
Tseke
KAY SENADOR ERNESTO Maceda galing ang pinakaunang tseke na natanggap at nahawakan ko. Sikat na sikat noon si Senador Maceda dahil sa kaniyang mga expose.
Sa aking paglalakad pauwi galing sa kaingin, nakita ako ang isang papel na nililipad-lipad ng hangin sa kalsada. Hinabol ko ang papel at binasa. Nakasulat sa papel ang mga nagawa ni Senador Maceda—na isa siyang matapang at may paninindigang lingkod-bayan. Kumakandidato siya noon para muling maging senador ng bansa.
Sa bandang ibaba ng papel, nakalagay ang kaniyang address. Nakakatihan ng aking kamay na sulatan siya. Pagdating na pagdating sa bahay, gumawa ako ng sulat sa kaniya sa wikang Filipino.
Tanda ko, buwan iyon ng Pebrero, at papasok na ang buwan ng Marso. Bayaran na uli ng aking matrikula sa eskuwelahan. Wala akong pambayad. Iniisip ko na nga kung anong bagong dahilan ang isusulat ko sa aking promissory note sa principal para pakuhanin uli niya ako ng pe...
↧
Ang Aking mga Bagong Aklat-Pambata
Buy and donate! Call 416-8460 to know
↧
Balak sa Pasko
NOONG BATA AKO, akala ko, lahat ng bahay na may christmas tree ay mayaman. Natatandaan ko, gumawa rin ako ng christmas tree na gawa sa mga siit at saka dinikitan ng mga bulak. Ang mga panabit ay mga batong binalutan ng balat ng kendi. Itinindig sa isang malaking lata at saka nilagyan ng mga bato para di mabuwal. Ewan ko ba, kung saan nagmumula ang pagkahumaling ko sa mga christmas tree kahit lumaki akong isang Iglesia at walang ipinagdiriwang at kinikilalang Pasko.
Palagi akong nagbabalak na bumili na ng pinakaaasam kong christmas tree pero lagi namang di natutuloy. O kapag naghahanap na ako, wala ang talagang gusto kong laki, kulay, at hibla ng mga dahon. Kaya hanggang ngayon, wala pa ring christmas tree sa aking munting bahay.
Noong isang taon, pagkatapos na pagkatapos ng Pasko, namili na ako ng mga panabit. Nagtataka nga ang mga sales lady ng department store kung bakit tapos na ang Pasko ay saka ako namimili ng mga pala...
↧
↧
Papel na Parol
PASKO ANG PINAKAAABANGANG buwan ng mga batang Pilipino.
Sa aking karanasan bilang bata noon sa San Joaquin, Batangas, naging gawi ko na kasama ng ibang bata na magbahay-bahay upang manghingi ng Pamasko—barya o kendi. Lihim na lihim ko itong ginagawa dahil isa akong Iglesia.
Pagdating ng hapon, puno na ng barya at kendi ang aking bulsa. Pinipili ko ang mga bahay na may christmas tree dahil alam kong mayaman sila. Totoong di nawawala ang hikayat ng Pasko sa akin noong bata ako.
Pero habang lumalaki ako at nadaragdagan ang edad, unti-unting nawawala ang kinang at hikayat ng Pasko. Ngayon, nasasabi kong ang Pasko ay para lang talaga sa mga bata. Sa matatanda, ang Pasko ay panahon lamang ng paggastos—maraming dapat bilhin para sa kung sino-sinong mahahalaga at di gaanong mahahalagang tao. Higit na nagiging materialistic ang tao tuwing darating ang Pasko. Pero sabi nga, higit na mahalaga ang pagbabahagi ng mga biyayan...
↧
Bagong Taon
ni Genaro R. Gojo Cruz
PUMASOK NA NAMAN ang ber. Ito ang mga panahong nagiging matingkad sa akin ang mga alaala noong bata ako. Tulad noong mga nagdaang taon, mabilis na mabilis na namang lalakad ang mga buwan ng ber at sasalubungin na naman nating lahat ang Bagong Taon. Pero di tulad ng iba, lungkot ang nararamdaman ko kapag pumapasok na ang mga buwan ng ber.
Sa amin sa Bulacan, pangkaraniwan lang na araw ang Pasko. Ang talagang hinihintay ng mga tao sa amin ay ang pagpasok ng Bagong Taon.
Lalo sa amin, pangkaraniwan lang talaga. Walang maaasahang handa sa mesa. Walang salusalo. Walang bigayan ng regalo at lalong walang bukasan ng regalo.
Isang Bagong Taon ang di ko malilimutan. Malamig na malamig noon sa aming bahay. Tanda ko, dalawa lang kami ng aking kapatid na si Kuya Tuan sa bahay. Wala na noon ang aking Tatay. At ang iba ko namang kapatid ay ma...
↧
Batch 1994
↧
Batch 1994
↧
↧
Ang Huling Parol
ni Genaro R. Gojo Cruz
NASA PINAKADULO NG Baranggay Pastol ang aming bahay.
Tinatawag na Pastol ang aming lugar dahil dito matatagpuan ang malawak na pastulan ng mga baka, kalabaw, at kambing.
Kakaiba ang aming bahay lalo na kung gabi. Di ito kasingliwanag ng ibang bahay sa Pastol, pero masaya kami kapag gabi kahit wala kaming ilaw. Di kasi kaya nina Nanay at Tatay ang magpakabit ng koryente. Kaya kailangan bago dumilim, nagawa na namin ni Buknoy, ang bunso kong kapatid, ang aming takdang-aralin at nabasa na ang mga dapat basahin.
Di na kami takot ni Buknoy sa dilim. Kapag naglalaro kami sa likod ng aming bahay, liwanag lang ng buwan at ng mga bituin ang ilaw namin. Kung minsan, parang nagiging korteng kapre at higante ang malalaking puno ng akasya sa aming paligid, pero di kami natatakot. Alam kong kakampi nam...
↧
Lupa
BUMILI AKO NG lupa.
Ang una kong binili ay may sukat na 500 square meters. Ang sumunod naman ay may na sukat 247 square meters. Magkatabi ang lupa dahil iisa naman ang may-ari. Partikular ako sa sukat ng lupa kahit pa wala akong ideya kung gaano ito kalaki o kaliit. Pero sabi ng ilang kakilala na napagkuwentuhan ko, malaki na raw ito.
Hulugan ang unang lupang binili ko buhat sa aking kapatid, hinati sa tatlong bayaran. Binayaran ko naman ng buo ang pangalawang lupa.
Naipalipat ko na rin sa aking pangalan ang mga titulo ng lupa. Di rin pala biro ang gastos sa pag-aayos ng mga titulo.
Gustong-gusto ko ng pabakuran ang lupa. Gusto kong makita ang kabuuan ng aking pinagpaguran sa ilang taong pagtuturo at pagsusulat. Gusto kong magkaroon ng dagdag na inspirasyon upang lalon...
↧
Sagot Ko sa mga Tanong
Ano ang nagtulak sa iyo na magsulat ng children’s book?
Noon kasi (mga huling taon ng dekada 90), di pa gaanong pansin ang pagsusulat para sa mga bata. Ito ang nagtulak sa akin upang sumulat ng mga kuwento at tulang-pambata. Bukod dito, noon kahit ano, sinusulat ko. Pero nagpayo ang isa kong guro sa kolehiyo na mag-pokus muna ako sa isa. Naisip kong magpokus sa kuwentong-pambata. Mapalad naman akong kinilala ang aking ilang mga kuwentong-pambata.
Marami ring akong karanasan noong bata na gusto kong ikuwento. Sa palagay ko, pinakamabisang genre ang kuwentong-pambata para maikuwento ang mga ito.
Anong approach ang ginamit mo sa paggawa ng libro?
Walang isang approach sa pagsulat ng kuwentong-pambata.
&nb...
↧
Tuli
ni Genaro R. Gojo Cruz
BAKASYON NG TAONG 1990 ako tinuli kasabay ng pinsan kong si Alex na papasok na rin bilang first year hay skul sa darating na pasukan.
Umagang-umaga, nakabisikleta kaming nagpunta sa bahay ni Mang Ading na kilalang manunuli sa aming lugar. May dala kami tig-isang kaha ng Phillip (bilang bayad) at bagong biling blade na gagamitin sa pagtuli sa amin. Magha-hay skul na kami kaya kailangan na kaming matuli.
Paulit-ulit kong isinisiksik sa isip ko nang umagang iyon ang lagi kong naririnig—ang pagpapatuli ay parang kagat lang ng langgam. Kung parang kagat lang ng langgam ang pagpapatuli, kayang-kaya ko nga!
Sa ilalim ng isang punong sampalok kami tinuli ni Mang Ading. Kasama namin ang mga nakataling kalabaw at ang mga tumpok-tumpok na tae nito.
Gumupit muna si Mang Ading ng dalawang kapirasong tela na nilagyan ng butas sa gitna.
Sandaling-sandaling lang nangyari ang lahat. Si Alex ang una. Pinaghubo ni Mang Ading ang aking pinsan. Ipina...
↧
↧
Nakalimutan Kong Humabol
Bilang isang bata, nahahati sa dalawang probinsiya ang aking mga alaala--ang Pastol sa Bulacan na kinatitirikan ng aming lumang bahay at ang San Joaquin sa Batangas kung saan ako unang tumuntong sa eskuwelahan. Pagkatapos ng San Joaquin, balik uli ako ng Pastol matapos ang halos apat na taon. Buti na lang, walang nabago sa aming lumang bahay noong umalis ako. Ganoon pa rin ito tulad noong aking iwan. Walang nabawas. Walang nadagdag. 'Yun nga lang mas lalong naging luma.
Noong bago ako tumira sa San Joaquin, Batangas at di pa ako kinukuha ng aking Nanay para mabuhay kasama niya, bihirang-bihira ko siyang makita. Di ko alam kung saan siya nakatira.
Isang tanghali, isinama ako ng isa kong kapatid na babae sa bahay ni Impong Onang. Doon nakita ko si Nanay, nakaupo at tahimik. Kaharap ni Impong Onang. Maganda ang suot ng aking Nanay. Halatang galing siya sa malayo. Lumapit ako sa kanya. Di ko na matandaan kung m...
Noong bago ako tumira sa San Joaquin, Batangas at di pa ako kinukuha ng aking Nanay para mabuhay kasama niya, bihirang-bihira ko siyang makita. Di ko alam kung saan siya nakatira.
Isang tanghali, isinama ako ng isa kong kapatid na babae sa bahay ni Impong Onang. Doon nakita ko si Nanay, nakaupo at tahimik. Kaharap ni Impong Onang. Maganda ang suot ng aking Nanay. Halatang galing siya sa malayo. Lumapit ako sa kanya. Di ko na matandaan kung m...
↧
In the Middle
Mom says she wants me more than Dad. How do I ever choose? Dad says He wants me more than Mom. Somebody has to lose. --Myra Cohn Livingston
↧
Malungkot ang Aking Bawat Graduation!
↧
Hay Skul Graduwety Ka Ba? Basahin Mo Ito!
(Narito ang bahagi ng aking talumpatisa Graduation ng Holy Rosary Academy of Las Pinas. Sana ay mabasa ng mga magkokolehiyo.)
Ako po'y lubos na natutuwa dahil ako'y nakarating sa inyong magandang eskuwelahan at nagkaroon ng pagkakataong magsalita sa harapan ng mga magsisipagtapos ngayong hapon.
Mahirap ang tungkulin ng isang Guest Speaker dahil tungk...ulin niyang magbigay-inspirasyon sa mga magsisipagtapos. Paano nga ba magbigay ng inspirasyon?
Naisip ko, gayahin ko na lang kaya ang mga politiko na ang sinasabi ay sinabi na rin ng iba kapag sila ay naiimbitahan din maging Guest Speaker sa eskuwelahan dahil malapit na ang eleksiyon. Sa kanila maririnig ang mga katagang, “Ang kabataan ang pag-asa ng bayan” na tiyak na narinig din nila sa iba at di naman nila alam kung saang tula ito sinabi ni Rizal, o ang mas sikat na “Ang kahirapan ay di hadlang sa kahirapan.”
Pero naisip ko, di naman ako politiko. Ayoko ring magtunog politiko dahil ang layunin ko talaga rito ngayo...
Ako po'y lubos na natutuwa dahil ako'y nakarating sa inyong magandang eskuwelahan at nagkaroon ng pagkakataong magsalita sa harapan ng mga magsisipagtapos ngayong hapon.
Mahirap ang tungkulin ng isang Guest Speaker dahil tungk...ulin niyang magbigay-inspirasyon sa mga magsisipagtapos. Paano nga ba magbigay ng inspirasyon?
Naisip ko, gayahin ko na lang kaya ang mga politiko na ang sinasabi ay sinabi na rin ng iba kapag sila ay naiimbitahan din maging Guest Speaker sa eskuwelahan dahil malapit na ang eleksiyon. Sa kanila maririnig ang mga katagang, “Ang kabataan ang pag-asa ng bayan” na tiyak na narinig din nila sa iba at di naman nila alam kung saang tula ito sinabi ni Rizal, o ang mas sikat na “Ang kahirapan ay di hadlang sa kahirapan.”
Pero naisip ko, di naman ako politiko. Ayoko ring magtunog politiko dahil ang layunin ko talaga rito ngayo...
↧
↧
2nd Gig Book Storywriting Contest winners announced
Gig and the Amazing Sampaguita Foundation, Inc. (GASFI) is happy to announce that ten stories won the Gig Book Storywriting Contest. The authors will receive P20,0000.00 each, a winner’s certificate, and a chance for their story to be published as a full-color, fully-illustrated children’s book.
Arranged alphabetically by title, the winning stories are:
Hello, Tatay!
-----by Genaro R. Gojo Cruz
Ishmael And The Ocean
-----by Franklin P. Andaya
Junior's Diary
-----by Carlo Baltazar Ventura
My Dad And I Travel The World
-----by Francesca Cielo M. Ravanes
Postcards To Papa
-----by Raissa Claire R. Falgui
Postscript For Pio
-----by Mia Ayroso Buenaventura
The Stranger At My Door
-----by Gail Christiane Te
The Woman In Daddy's Wallet
-----by Fernando R. Gonzalez
What's Inside A Turtle's Shell?
-----by Raymond G. Falgui
When You Are Away
-----by Bella Charina Alexandra D. Mercado
GASFI, the contest sponsor, is a non-profit organization. Founded and headed by Marissa Oca Robles, G...
↧
Art's Cool Museo Pambata Summer Workshop
↧
Ilang mga Gusali Sa Maynila na Gusto Ko ang Arkitektura
↧